VERWARRING ALS JE HET SPIRITUELE PAD OP GAAT!

Ik kreeg laatst na 1 van mijn meditatietrainingen een mooie vraag van iemand die ik nu even wil delen met jullie. De vraag was: De meer ik het spirituele pad bewandel, de meer ik wordt verward. Komt er een tijd dat er helderheid komt zonder verwarring?

Ik deel het zo met je. Het is een goed teken, want verwarring is altijd een betere staat om in te zijn, dan om altijd maar stomme conclusies te trekken. Door de stomme conclusies die je ooit getrokken hebt in je leven, was er gemak, comfort en troost, en in deze zitten valse zekerheden!

Maar zodra je het spirituele pad op gaat, wordt alles in beroering gebracht. Alles wat ooit zo comfortabel en makkelijk leek is ineens stom of raar. Dingen die eerst waarde voor je hadden en die je koesterde, zijn nu onbeduidend en niet meer de moeite waard, Alles wordt ineens omgedraaid of op z’n kop gezet. Er is een mooi ZEN gezegde: “als je onwetend bent is een berg een berg, een rivier een rivier en een boom een boom. Zodra je het spirituele pad op gaat, zijn bergen niets meer dan bergen, rivieren zijn niets meer dan rivieren en bomen zijn niets meer dan bomen. Zodra jij bent aangekomen, of inzicht hebt gekregen gaat ie weer bergen zijn bergen, rivieren zijn rivieren en bomen zijn bomen.” Van ontkenning naar inzicht is de volledige cirkel die je terugbrengt naar de oude plek, maar met een heel groot verschil, een wereld van verschil, een verschil die onbeschrijvelijk is!

Bewust worden van je lijden

Het spirituele pad brengt alles in beroering, je trekt alles in twijfel. Je weet niet waar je staat- en je bent onwetend. Voordat je met spiritualiteit in contact was je op z’n minst comfortabel en zelfvoldaan. Je at je ontbijtje met een bakkie, deed je ding en dacht dat dit het nu was! Wel nu, je hebt nergens geen zin in, voelt je lusteloos en alles was je doet voelt zinloos. Het is of was nooit de moeite waard. Het is alleen dat je jezelf hebt doen geloven dat dit zo was. Als het nu echt de moeite waard was, hoe kon het dan ineens weg zijn? Als je nu echt wist wat het was of is, hoe kon je dan verward raken? Het feit is waarom je verward raakt is omdat je het niet weer. Je had of hebt de verkeerde conclusies getrokken alleen omwille van comfort en zekerheid!

Als comfort en zekerheid alles is wat je zoekt in het leven, zal je je moeten pushen om jezelf te laten geloven dat alles perfect is met je leventje. “M’n huis is goed, mijn man of vrouw is top, ik heb een geweldige baan, zelfs m’n hond is geweldig. Dit is het. Dit is leven.” Dit moet je jezelf dag in dag uit influisteren en dit maar volhouden, best leuk en niks mis mee. Het is gelimiteerd en beperkend en het maakt niet uit hoe vaak en hoe lang je jezelf zo voor de gek wil houden, ergens diep van binnen zit een verlangen. Kijk nu eens voorzichtig naar al het geluk in je leven of het geluk dat je hebt mogen ervaren. Aan de oppervlakte is er geluk, maar ergens diep van binnen is er een zekere vorm van lijden dit alles, dit omdat je altijd verlangen hebt naar meer of anders. Geloof mij voor vele duurt dit het hele leven lang.

Het opgaan van het spirituele pad betekent niets meer dan dat je je bewust bent geworden van je lijden, je leed al…. onbewust; en nu ben je je er bewust van. Bewust lijden is altijd een dieper gevoel van lijden als onbewust lijden, maar het is ok je bent je je er op z’n minst bewust van. Zolang je je niet bewust bent of wordt, zal er altijd lijden zijn. Geloof mij er is een weg uit het lijden.

Het opgaan van het spirituele pad betekend dat je je bewust bent van je lijden.

Het opgaan van dit pad is een mogelijkheid, in welke vorm je dit ook doet. Als deze mogelijkheid realiteit wil krijgen, zal je als eerste de wil moeten hebben om de dingen te zien zoals ze zijn, de wil om je beperkingen in te zien. Als je je beperkingen wil verbergen, waar is dan de vraag naar de uitweg? Dan heb je de mogelijkheid helemaal verknald! Als je geketend bent en vrijheid zal ooit moeten komen, is het eerste wat je zult moeten gaan zien is dat je geketend bent of beperkt bent. Als je dit niet wil zien, zal je altijd beperkt blijven, en nooit je echte innerlijke vrijheid vinden.

Zodra je je realiseert dat je je beperkt, zal er pijn en lijden zijn maar ook verwarring en strijd. Oude gedachten zeggen soms, “ik was zonder beter af.” Dit is nu eenmaal hoe je geest werkt. Je zegt tegen je vrienden ook “oww mijn studententijd was echt geweldig.” Maar je weet hoe je hebt gezweet en gezwoegd tijdens deze tijd; Maar nu het voorbij is zeg je fuck het was geweldig. Het is een deel van je overlevingstechniek, en het verleden wist sommige van deze dingen en maken het verleden soms mooier dan deze was. Dat is nu eenmaal de truck van het overlevingssysteem, je hebt altijd iets om op terug te vallen om te zeggen “Oh het was geweldig.”

Verwarde helderheid

Maar nu….. er is een verward helderheidsmoment. Cool he? Je bent verward en toch helder. Ik deel even een leuk verhaal van één van mijn leermeesters Ahjam Brahm. Op een dag was een boer onderweg met een vrachtwagen vol met dieren naar de veiling. Hij komt een lifter tegen en hij stopt en geeft de man een lift. Onderweg naar de stad begint de boer lekker wat huisgemaakte alcohol naar binnen te werken lachend en slap ouwehoerend begint hij ineens te slingeren en raakt met de truck vol dieren en de lifter van de weg. De lifter wordt uit de truck geslingerd, breekt zijn ribben en ligt totaal in de kreukels, ook de dieren liggen helemaal in de kreukels, de boer komt er slechts met wat schrammen vanaf, kruipt uit de vrachtwagen en inspecteert de dieren, sjit denkt ie, die beesten zijn waardeloos nu, hij flipt “sjit nu zal niemand die dieren nog kopen.” Hij pakt zijn geweer uit de truck en schiet alles dood. De gewonde lifter is getuige van dit alles, de boer loopt naar hem toe en vraagt hem, hoe gaat het? Is alles ok? Direct antwoord de lifter en zegt, “TUURLIJK HEB ME NOG NOOIT BETER GEVOELD!

Zolang je je niet bewust wordt, zal het lijden altijd blijven bestaan!

Wat er mee gezegd wordt zelf als ik je in de (fysieke) hel gooi maakt dit niet uit, je bent helder, ik ben niet geïnteresseerd om mensen naar de hemel te sturen, ik ben er in geïnteresseerd mensen zo te helpen zelfs al zouden ze in de (hel) belanden, dat niemand hen zou kunnen laten lijden. Dat is vrijheid! “ Ik wil naar de hemel,” is een enorme beperking. Stel…. Je beland ineens op de verkeerde plek. Iemand kaapt je vliegtuig onderweg naar de hemel, niet om hem te laten crachen, maar hij landt het op de verkeerde plaats, dan is het gedaan! Je leeft altijd met iets dat niet van je kan worden afgenomen door iets of iemand. Echte bevrijding is dat niemand iets van je weg kan nemen, en iets wat nooit van je kan worden afgenomen is je gelukzaligheid, jouw onvermogen om te lijden. “ik wil naar de hemel,” betekent dat je nog steeds capabel bent om te lijden. Daarom wil je naar een goede plek!

Ajham bleef maar herhalen, “ik wil niet naar de hemel. Ik wil naar de hel.” Mensen dachten tijdens die Dharma voordracht die vent is gek!! Maar zo zal iemand reageren die vrij is zei hij. Wat is mijn probleem met de (hel)? Gewoonweg omdat ze mij niet kunnen laten lijden, dus daarom wil ik naar de hel. Deze man is vrij. Het is fictief en hoop dat je de moraal ervan begrijpt? Want het spirituele pad is soms verwarrend ;-)

Wanneer zal al je verwarring weg zijn? Wanneer zal je absoluut helder zijn? Ik geef je geen datum hiervoor, ik hoop voor jou dat het vandaag nog zal zijn! Leef je leven hier als hemel op aarde, you never know what’s around the corner!

Love life, be kind and kick ass!